Dinsdag 20 mei 2014: Moremi, van Xakanaxa via een poeltje naar Third Bridge

Vroeg op en op weg naar de South Gate, via een mooie omweg (dachten we), de Xhoro road.
Helaas vergaten we te vragen of die begaanbaar was.
Dat was-ie tot we water zagen - en toch net iets te ver erin reden.
Een ezel stoot zich zelden tweemaal aan dezelfde steen, wij wel. Vast in de modder, achter een andere Toyota Hilux. Die overigens wel (mede?) de oorzaak was dat wij vast kwamen te zitten. Die andere auto zat dieper, en geen mens te zien.

Wij hadden na Guma Lagoon weliswaar één lesje niet goed genoeg geleerd ('if you see water, turn around' en wel onmiddellijk), maar een ander lesje wel: niet steeds proberen, maar hout onder en voor de wielen.
Helaas kwam ik er pas halverwege achter al doende dat die Hilux achterwielaandrijving heeft en na enkele pogingen zaten we niet dieper, maar wel nog steeds vast en werd het namiddag, te laat om terug te lopen naar Third Bridge (2,5 uur gaans).

 

We bereidden ons al voor op een nacht in het wild, een échte wilde nacht, toen er hulp kwam opdagen. Dat waren de beheerder en twee medewerkers van Third Bridge, die samen met de eigenaren van die voorste auto aankwamen.
Heel leerzaam om te zien hoe die beheerder de auto's eruit wist te krijgen, zónder slepen.
Hieronder de auto van Dominique en Anne, voor de pechwagen van de helpers, en nog eens, met Anne.

 


En terug naar Third Bridge. 's Avonds met Anne en Dominique (de Franse eigenaren van die auto) samen maaltijd en napraten.
Die bleken een nacht te hebben doorgebracht in hun wagen en de volgende dag op pad te zijn gegaan om hulp te zoeken. Maar ze wisten niet precies waar ze waren, verdwaalden bovendien en kwamen pas na een enorme omweg aan op Third Bridge. Ja, die wilden hun verhaal wel kwijt... Wilde dieren reageren heel anders op lopende mensen als op auto's. Ze wonen overigens niet in Frankrijk, maar op Réunion, een Frans eiland bij Madagaskar.